MOTIE SOCIALE NOODSITUATIE VOOR DE VIERDAAGSE WERKWEEK VAN 32u OP 4 DAGEN!

COLLECTIEVE ARBEIDSDUURVERMINDERING MET BEHOUD VAN LOON

EN COMPENSERENDE AANWERVINGEN.

De verkorting van de werkdag, in overleg met de vakbonden, met behoud van een gewaarborgd loon en compenserende aanwervingen, is geen utopie maar een logische stap die perfect aansluit bij de strijd die al 150 jaar wordt gevoerd door de werknemers om hun arbeidsvoorwaarden te verbeteren.

De voordelen wegen ruimschoots op tegen de argumenten die door de werkgevers naar voor worden gebracht wat betreft de daling van het concurrentievermogen of een mogelijke delokalisatie.

Eerst en vooral zal een eerlijkere verdeling van de rijkdom via compenserende aanwervingen en een vermindering van het aantal werkzoekenden de sociale cohesie vergroten en de samenleving versterken.

De werknemers zullen niet meer in angst moeten leven voor de dreigende werkloosheid die door de werkgevers bij elke gelegenheid wordt gebruikt: ze zullen zo het machtsevenwicht in hun voordeel bij de intersectorale onderhandelingen aanzienlijk vergroten.

Vervolgens dient het economisch en sociaal nut van dergelijke maatregel niet meer te worden aangetoond: potentieel zouden zo’n 500.000 mensen kunnen worden aangeworven via dit systeem van collectieve arbeidsduurvermindering. De werknemers produceren 5 keer meer dan 30 jaar geleden, maar deze productiviteitswinsten moeten dienen om de arbeidsduur voor iedereen te verminderen en mogen niet de reden zijn van de enorme werkloosheid, dat de werkgevers toelaat de lonen laag te houden en de arbeidsomstandigheden te verslechteren.

De veralgemening van de 32 uren verdeeld over een werkweek van 4 dagen, zou ook een manier kunnen zijn om individueel deeltijdswerk te bestrijden, dat door de werknemers niet wordt gewenst. Het zou dus ook een manier zijn om de precariteit te bestrijden, met name voor vrouwen die momenteel 80% van de deeltijdse medewerkers uitmaken: ze zouden een voltijdse betrekking kunnen hebben en zo hun loon kunnen verhogen, terwijl de werknemers die nu voltijds werken, meer tijd zullen hebben en hun levenskwaliteit zullen verbeteren. En dit, door een beter evenwicht tussen hun werk en privéleven.

Hoewel het aantal burn-outs, depressies en de ongemakken op het werk de laatste jaren explosief is toegenomen door de druk op de werknemers en de wil van de werkgevers om de waarde van het werk boven alles te stellen, zal de collectieve arbeidsduurvermindering leiden tot een vermindering van stress, vermoeidheid en ziekte bij de werknemers en zal ook een positieve impact hebben op de motivatie. 

Bovendien, heeft de coronapandemie de kaarten herschud en ondervinden vele sectoren moeilijkheden om gemotiveerde personen te vinden die onder de agressieve managementdruk willen werken: de nieuwe generaties zijn steeds minder aangetrokken om hun leven te verliezen om geld te verdienen.

De uitdagingen op het vlak van het klimaat, de maatschappij en de migratie die ons op middellange en lange termijn te wachten staan, zetten ons ertoe aan de manier waarop we de arbeidswaarde zien, heruit te vinden. Deze moeten noodzakelijkerwijs worden gereduceerd, gedeeld en opengesteld voor de wereld. Het kapitalistische systeem leidt, via predatie van het leven en de commercialisering van alles, tot meer natuurrampen, onrechtvaardigheden en mensen die worden buitengesloten.

De collectieve arbeidsduurvermindering met behoud van loon en compenserende aanwervingen is een concrete manier om deze dodelijke logica van alles ten behoeve van de winst af te remmen en de greep van het kapitalistisch werk op ons leven te verkleinen.

ER ZIJN OPLOSSINGEN OM DERGELIJKE MAATREGEL TE FINANCIEREN

Er is evenwel politieke moed nodig om deze uit te voeren! Aan ons om de nodige krachtmeting uit te bouwen.

  • Het aantal werknemers verhogen, betekent een verhoging van de inkomsten van de sociale zekerheid.
  • Belastingfraude bestrijden zou 20 miljard euro opleveren.
  • Belastingontduiking naar belastingparadijzen bestrijden.
  • De loonsubsidies en de andere verlaagde werkgeversbijdragen die aan werkgevers worden toegekend verlagen, zou 14 miljard euro opleveren.
  • Een einde maken aan de notionele interesten zou meer speelruimte creëren.
  • De werkloosheid van 500.000 mensen verlagen, zou veel geld besparen voor de sociale zekerheid.

HET VOORNEMEN VAN DE REGERING: EEN ZOVEELSTE OPLUCHTING!

De Vivaldi-regering liet de werknemers geloven dat ze de arbeidsduur zouden verkorten door over te gaan op een werkweek van vier dagen.

In werkelijkheid is dit niet het geval. Het is voor de werknemers een stap van een eeuw achteruit! Deze regering heeft de werktijden geflexibiliseerd door de werkdag van 8 uur, waarvoor de werknemers in 1921 hebben gestreden, in vraag te stellen en heeft zo de druk op de hele arbeidsmarkt opgevoerd door lange werkdagen van bijna 10 uur mogelijk te maken. Waar is de verbetering van het evenwicht tussen werk en privéleven wanneer de crèches voor het einde van de werkdag sluiten? Hoe worden de arbeidsomstandigheden verbeterd wanneer burn-outs op de loer liggen en zich verspreiden over de werknemers binnen alle sectoren en zo de fysieke en mentale gezondheid in gevaar brengen? Hoe onze levenskwaliteit verbeteren zonder werkgelegenheid te scheppen, de werkloosheidsgraad te verlagen en de lonen laag te houden?

DE ACOD-LRB BRUSSEL ROEPT

– alle militanten op om overal deze eis van 32 uur per week in 4 dagen op de onderhandelingstafel te leggen voor meer sociale, fiscale, klimaat- en migratierechtvaardigheid. Omdat het in het algemeen belang is van alle werknemers, met of zonder job, met of zonder papieren, of ze nu voltijds of deeltijds werken.

– de organen van het ABVV en alle centrales op om een gezamenlijk actieplan op te stellen, samen met de achterban, dat beantwoordt aan de noodzaak en om de strijd van de arbeiders te organiseren met als doel om te komen tot een 32-urige werkweek op 4 dagen met behoud van loon en met compenserende aanwervingen.

– het ABVV op om het hierover te hebben met het gemeenschappelijk vakbondsfront om dit actieplan in uitvoer te brengen.

In de 20ste eeuw geloofden weinig mensen in de arbeidsduurvermindering en toch werd dit bereikt. Samen sterk!

VERDELING OF BARBARIJ. WIJ HEBBEN ONZE BESLISSING GEMAAKT.

EN JULLIE?

No Comments Yet

Comments are closed