Herfinanciering van de openbare diensten en de gezondheidszorg: een conclusie die men kan trekken in het licht van deze pandemie.
We stellen al meer dan twintig jaar de onderfinanciering van de gezondheidszorg en alle openbare diensten aan de kaak. De pandemie heeft enkel aan het licht gebracht wat zowel wij als de gezondheidsmedewerkers al lange tijd herhalen.
Deze chronische situatie van personeelstekort, achteruitgang van de kwaliteit van de zorgsector, versnelling van het werktempo, puur economisch beheer van onze zorginstellingen en van zware administratieve last van gedigitaliseerde taken hebben enkel gezorgd voor een achteruitgang van de arbeidsomstandigheden en de kwaliteit van de geleverde diensten. Maar bovenal heeft deze pandemie bij velen onder ons een diep gevoel van betekenisverlies van ons werk teweeggebracht.
Hoewel we niet klaar waren (beleidsmakers, beheerders van instellingen en werknemers in het veld) om deze crisis het hoofd te bieden, zijn we er in geslaagd om in 14 dagen tijd alle instellingen te herorganiseren dankzij de doorzetting en de ervaring van de werknemers.
Vandaag, nadat de eerstelijnsmedewerkers zich twee maanden intensief hebben ingezet, zijn we woedend. We zijn woedend omdat de regering de levensnoodzakelijke behoeften van de zorgmedewerkers niet onder ogen heeft gezien (gebrek aan beschermende uitrusting, screeningtests en sterke algemene preventieve gezondheidsmaatregelen). We zijn woedend omdat de regering ons maar één oplossing aanreikt voor het verder verloop van deze crisis, namelijk een vorderingsregeling van het gezondheidspersoneel onder medisch attest, opgelegd door de Minister van Volksgezondheid Maggie De Block. We zijn woedend omdat de Minister zichzelf toestaat het beroep van verpleegkundige te verkwanselen door andere werknemers binnen zorginstellingen toe te staan verpleegkundige handelingen uit te voeren. We zijn woedend omdat we geen “bedankt voor jullie opoffering” willen van de regering, maar we willen zowel financiële middelen, en voldoende en kwaliteitsvol beschermend materiaal alsook extra personeel zodat we onszelf niet hoeven op te offeren.
Voor ons, zou de prioriteit van de regering moeten geweest zijn om alle bestaande apparatuur alsook de bedrijven die deze apparatuur produceren op te vorderen. Vervolgens had men alle erkende laboratoria de bevoegdheid moeten geven om deze testen uit te voeren om de aanbevelingen van de WHO inzake massale tests van zorgverleners en de bevolking te kunnen volgen. Dit zou de enige manier zijn geweest om over voldoende testcapaciteit te beschikken om de omvang van de crisis radicaal te helpen reduceren. Onze regering heeft hier een ernstige fout gemaakt.
Wat de tekortkomingen van onze regering betreft inzake preventie, is het vandaag duidelijk dat er gekozen werd om de volledige economische activiteit in stand te houden terwijl de epidemie wereldwijd vele slachtoffers heeft gemaakt. We stellen vast dat deze keuze wordt doorgetrokken in de exitstrategie waarbij de economie opnieuw voorrang heeft op de rest.
Deze beslissing zorgt voor veel ongerustheid bij de eerstelijnsmedewerkers. Als men weet dat er niets is voorzien om het werk van de zorgmedewerkers te ondersteunen in geval van een tweede golf, of zelfs een derde golf. De eerstelijnsmedewerkers zijn uitgeput en zullen de gevolgen van deze overhaaste en ondoordachte lockdown niet kunnen dragen.
Er moet duidelijkheid worden geschept over een aantal zaken. Momenteel wordt het ziekenhuispersoneel en het personeel van bepaalde rusthuizen nog steeds niet op systematische en continue wijze getest, ondanks wie het virus kan worden verspreid. De beschermende uitrusting (beperkte beschikbaarheid en vaak van slechte kwaliteit) alsook de geneesmiddelen, dreigen op elk moment te falen. We mogen bovendien nooit vergeten wat er in de RT/RVT is gebeurd, waar de maatregelen te laat zijn genomen, waar een enorm tekort aan materiaal heerste (dat verborgen werd door de directie) en waar het personeel dramatische toestanden hebben meegemaakt.
We vrezen dat de regering haar beleid zal doorzetten zonder te luisteren naar de werknemers op het terrein en zonder overleg te plegen met de vertegenwoordigers van de werknemers. Achter de oproep om onze “helden” te steunen, schept het falend beleid, dat eigenlijk heel denigrerend is tegenover de zwaarst getroffenen, de optimale voorwaarden voor een nieuwe rampzalige golf voor de mensen die door het coronavirus zijn getroffen.
De openbare diensten hebben nogmaals bewezen dat ze essentieel zijn voor de goede werking van onze maatschappij. Wanneer de maatschappij “stopt”, blijven wij verder werken voor het welzijn van de hele bevolking. Tot op heden, heeft de sociale zekerheid een grote maatschappelijke crisis kunnen vermijden zoals werknemers in bepaalde landen nu meemaken. Het zijn deze twee pijlers, de openbare diensten en de sociale zekerheid, die we vandaag moeten versterken. Zoals iedereen heeft kunnen opmerken, hebben noch de werkgeversorganisaties, noch de banken levens gered of inkomens kunnen waarborgen voor de bevolking tijdens deze pandemie.
We hebben om die reden een enorme herfinanciering nodig van de sociale zekerheid en de gezondheidszorg om de arbeidsomstandigheden te verbeteren en om de mensen in de best mogelijke omstandigheden te kunnen behandelen. We hebben een herziening nodig van de omkaderingsnormen van het verzorgend personeel, de arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en een menselijk beheer van de teams om het personeel van verzorgingsinstellingen in staat te stellen vol te houden en er zo voor te zorgen dat kwaliteitsvolle zorg opnieuw een recht wordt voor iedereen, ongeacht de sociale klasse of leeftijd.
Aan degenen die zouden zeggen dat er, onder het mom van economische crisis, geen geld is om dit te verwezenlijken, zeggen we dat we het geld moeten halen waar het zit: in belastingparadijzen, door banken en grote bedrijven te laten betalen. Zelfs het IMF (dat echt niet kan worden verdacht aan de kant van de werknemers te staan) heeft aanbevelingen gedaan om de grote vermogens en bedrijven te belasten om de economie opnieuw aan te zwengelen en om gebruik te maken van deze crisis om over te schakelen naar een groene economie. We zijn het voor één keer bijna met ze eens.
Voor de ACOD LRB is het duidelijk dat als we ons laten doen en dat we ons niet mobiliseren voor een andere maatschappij, we morgen slechter af zijn dan gisteren. We roepen alvast op de Grote Betoging voor Gezondheid te steunen dat wordt georganiseerd door de burgerbeweging La Santé en Lutte. Samen, kunnen we een betere toekomst bouwen!
Brussel,
Op 4 mei 2020
De gezondheidsafgevaardigden IRIS van de ACOD LRB
Rosteleur Carine, Lancharro Rodriguez Marc, Renier Roxanne, Godfroid Dominique, Brikci-Nigassa Karim, Lorge Véronique
Contactpersoon Pers: Carine Rosteleur 0498973618